‘Screenie’: als je dit woord googlet vandaag de dag krijg je een aantal betekenissen waarvan we in de negentiger jaren van de vorige eeuw, toen ik voor het eerst het woord tegenkwam, nog nooit van gehoord hadden. Naar wat ik toen in het destijds populaire maandblad ‘Computer Totaal’ gelezen had was een screenie een omlijsting om die saaie 14 of 15 inch monitoren met hun grijze of beige brede behuizingen en relatief kleine beeldschermen een beetje te maskeren en op te vrolijken.
Onlangs kreeg ik van oud-collega Kees Lauwen een partij oude videobanden met daarop opnamen uit de negentiger jaren van diverse evenementen. Omdat sommige filmpjes aansluiten bij thema’s die ik in vorige posts al beschreven heb, zijn ze (binnenkort) daar te vinden. Wie geen zin heeft om ze daar te zoeken kan ze in dit bericht bekijken! Met dank aan KSE-TOA Gerard Heinink voor het digitaliseren!
Tijdens het schilderen van de mega-billboards werd er ook gelegenheid gegeven aan de sponsors om eens de stand van zaken in ogenschouw te komen nemen. Slechts enkele van die sponsors en het bestuur van de Van Gogh herdenking waren aanwezig op dit kijkje voor genodigden. Op de open dag die we vlak vóór de borden geplaatst werden organiseerden voor de ouders van de deelnemende leerlingen en andere belangstellenden liep het echter storm.
‘Als je van hèm nog les gehad hebt, dan ben je pas oud!’ Een opmerking die ik kreeg tijdens mijn laatste open dag vorig jaar. Een drietal giechelende dames van onmiskenbaar ‘middelbare leeftijd’ waarin ik meteen oud-leerlingen uit het midden van de zeventiger jaren herkende, was met hun aspirant-brugklas-broedsel op hun tour door het schoolgebouw aangeland in het tekenlokaal waar ik het publiek mocht ontvangen.
