Feste speelt in 1983 het blijspel ‘Je kunt het toch niet meenemen’

Na in 1982 het eerste lustrum te hebben gevierd met een prima voorstelling van ‘de Spaanse Hoer’ van Hugo Claus begint Feste haar tweede lustrum met iets heel anders.

Gekozen werd voor het klassieke blijspel uit 1928 ‘Je kunt het toch niet meenemen‘ van het Amerikaanse schrijversduo Kaufman en Hart.

Na vijf jaar gespeeld te hebben werd het hoog tijd nu ook eens met een blijspel te komen. Daar was iedereen bij Feste van overtuigd. Maar dat bleek een grote opgave. De repetities bewezen dat ook wel: het stuk eiste van de spelers en de regisseur Peter Fluitman een enorme concentratie en zeker ook doorzettingsvermogen. Feste wist echter uiteindelijk een uitstekende voorstelling op de planken te zetten, zoals blijkt uit onderstaande kritieken en uit de foto’s waar het speelplezier weer van af te lezen valt.

Het blijspel gaat over een wel zeer opmerkelijke familie: de familie Sycamore, waar de tafel altijd half gedekt staat. Men heeft er roodpluche meubels, etagères met poppetjes, een aquarium met slangen en een moeder die toneelstukken schrijft. De dochter studeert ballet en drijft een handeltje in caramels, de vader heeft een vuurwerkfabriekje in de kelder, de zoon drukt opruiende teksten en daartussen scharrelt de grootvader, een dwaze oude man, die zo wijs is dat hij nog nooit inkomstenbelasting betaald heeft. Iedereen doet wat hij wil en niemand vraagt naar het wat of waarom.
Kortom een omgeving waarin een groot aantal gekke, knotse, dwaze en vaak ook kostelijke dingen gebeuren.

‘Je kunt het toch niet meenemen’ was niet alleen als toneelstuk een succes (het stuk werd talloze malen wereldwijd opgevoerd en in 1958 uitgezonden op de Nederlands televisie) maar werd ook verfilmd.
Getuige de hierboven al genoemde enthousiaste kritieken en de prima reacties van het veelvuldig opgekomen publiek in Theater De Nobelaer viel ook de versie van Feste zeer in de smaak!