Eind tachtiger, begin negentiger jaren van de vorige eeuw had ik Martin Jochems in de klas. Martin was voor mij niet alleen zomaar een leerling, hij was ook bevriend destijds met mijn zoon en kwam vaak bij ons over de vloer.

Beide mannen waren toen al helemaal gek van computerspelletjes die destijds gespeeld werden op de roemruchte  homecomputer Commodore 64 . Dit apparaat las zijn data in via floppies of diskettebandjes, die, gevuld met allerlei spelletjes naarstig gekopieerd en onderling uitgewisseld werden. Ondanks alle beperkingen waren er al hele mooie grafische spellen bij! Geen toeval derhalve dat Martin, net zoals zoonlief, het naderhand nog meer in de computers zou gaan zoeken!

Behalve, toen al, talent voor het kraken van spelletjes en alles wat daarbij kwam kijken, was Martin ook al heel vroeg een echte tekenaar. In groep acht van de basisschool haalde hij in 1989 al de krant door het winnen van de eerste prijs voor zijn ontwerp voor een jazz-poster.

In de krant bij de prijsuitreiking

In de krant bij de prijsuitreiking

Martins ontwerp voor het jazzaffiche

Martins ontwerp voor het jazzaffiche

In de krant bij de prijsuitreiking

In de krant bij de prijsuitreiking

Toen hij daarna op de KSE eerst onder de hoede kwam van mijn goede collega Pieter de Jong, en vervolgens bij mij, bleek Martin al snel een talent waar je niet omheen kon. Zijn werk was niet alleen gedegen, er sprak ook typische ‘Martinhumor’ uit waardoor je zijn werk al snel herkende.

Hieronder een  deel van zijn tekeningen en schilderijen  uit de  brugklas, gemaakt in schooljaar 1989-1990.

De eerste schilderopdracht met de ijscoupe is op dit blog hier al beschreven en het (zelf)portretverhaal vind je hier. Overigens, Martins zelfportret is voor een brugklasser een opvallend sterke tekening! Het beeldverhaal is later in andere opzet in verschillende gedaanten op de bovenbouw een opdracht geworden, maar ook digitaal heeft deze opdracht vorm gekregen zoals hier en hier te zien is.

Zoals hier en in later werk te zien zal zijn, ging Martins voorkeur met name naar het stripverhaal uit.

IJscoupe in close-up

1989 IJscoupe in close-up

1989 Zelfportret

1989 Zelfportret

1989 Voorhistorisch monster

1989 Voorhistorisch monster

1990 Zelf verzonnen stripverhaal

1990 Zelf verzonnen stripverhaal

Gedurende schooljaar 1990-1991 kreeg ik Martin voor het eerst op Havo 2 voor mijn neus. Hier enige werkstukken uit dat schooljaar: de initiaal (kies daarvoor de eerste letter van je voornaam) toont duidelijk Martins voorliefde voor voetbal. Het graffiti werkstuk vind je ook terug bij de  bespreking van deze opdracht eerder in dit blog, en meer voorbeelden van perspectiefopdrachten vind je hier.

1990 Initiaal

1990 Initiaal

1991 Graffiti

1991 Graffiti

1991 Perspectieftekening

1991 Perspectieftekening

Hieronder tenslotte wat werk uit Havo3. Ook daar had ik Martin onder mijn hoede. Een van de eerste opdrachten in dat jaar was het maken van een tekening van twee versies van een voer-,vaar- of vliegtuig: en standaardversie en een gestroomlijnde.

Het gestroomlijnde exemplaar diende tevens van een decoratie of ‘striping‘ voorzien te worden die de snelheid van het ding nog eens extra zou benadrukken. De eerste tekening van Martin hieronder laat exact zien wat de bedoeling was!

De opdracht voor de robotmens wordt hier in het kort uitgelegd. Ook dit is een opdracht die Martin tot een voortreffelijk einde gebracht heeft.

De tekening  met als titel‘Tromp l’oeil: mijn agenda’ was een opdracht waarbij goed kijken en toepassen van kennis van licht, slag- en eigen schaduw belangrijk waren om te komen tot een ruimtelijke illusie op het platte vlak. Heel mooi zoals Martin het transparante van zijn Geo-driehoek in zijn tekening laat zien.

 

1991 Boten, striping

1991 Boten, striping

1992 Robotmens

1992 Robotmens

1991 Agenda, tromp l'oeil

1991 Agenda, tromp l’oeil

Binnenkort Martins bovenbouwwerk en meer!

 

 

 

 

 

Reacties op “Martin maakt mooi werk! (1989-1992)”

Er zijn al 4 reacties geplaatst op dit artikel.
Wil je zelf reageren? Dat kan onder “Zelf reageren”.

  1. wow, wat leuk ! hoe trots kan een moeder zijn… dankjewel voor de moeite om alles op deze manier in een creatief (lente)zonnetje te plaatsen, dat geldt overigens ook voor al dat andere mooie werk. Dit is toch wat leraarschap onderscheidt van ’n doorsnee baan… alle lof!!!

    Joke Klep op 27 maart 2018 om 07:32 uur.

  2. Mooi verhaal, brengt leuke herinneringen boven bij mij. Inderdaad waren we eind tachtiger en begin negentiger jaren helemaal verknocht aan de commodore 64. (En later de Commodore Amiga en de Atari St.)
    Het leuke is dat de commodore 64 precies zo rond deze tijd (begin 2018) een mini versie uitbrengt van de populaire (spel)computer van toen, de mini c64, inclusief een aantal populaire spellen van toen, voor op een moderne tv,voor ca. 80 euro
    ( https://2ser.com/commodore-64-returns/ ). Ook op de c64 heb ik zelfs nog tekeningen gemaakt. En uitgeprint op een matrix-printer 🙂

    Ik herinner me ook nog van de brugklas met Pieter De Jong als docent zijn hilarische opmerkingen bij het uitdelen van de tekeningen.
    Bijvoorbeeld voor de opdracht van een opgefrommelde krant tekenen sprak hij vlak voor het uitdelen van de tekeningen aan de leerlingen de volgende woorden:
    ‘Ijsbeer in de sneeuw’, Yvonne van de Sande. ‘Zie de maan schijnt door de bomen’, Jochem Bungard. Of ‘voorhistorische pierwurm’, Joost Adams. En tegen sommige leerlingen: ‘dit heeft je vader mooi getekend’ Etc.
    Destijds konden de brugklassers van toen wel door de grond zakken, maar later konden we er wel hard om lachen.

    Verder geven de tekeningen en de volgorde wel een goed beeld van die tijd denk ik, en van de tekenlessen van toen. Leuk.

    Martin op 27 maart 2018 om 09:24 uur.

  3. Briljant… ik herinner me nog de demo’s van de commodore 64; die waren gaaf; gekke tekening met muziekje. Ook the last ninja 3 rel was legendarisch 😀

    Jeroen op 28 maart 2018 om 12:16 uur.

  4. Martin ! Wauwie je bent echt goed ! Meer mee doen joh. Het is sprankelend en grappig. Mooie lijnen in veel werk. Je hebt tegen mij wel eens gezegd. Kunnen die jaren maar terugkomen. Schooljaren kunnen de beste jaren van iemands leven zijn zeker waar. Ik kreeg dat nostalgische gevoel toen ik de tekening zag van de schoolagenda. Briljant idee ! Tot snel weer Martin. Greetz Agnes

    Agnes Lems op 28 maart 2018 om 23:48 uur.

Deel dit artikel!

Vond je dit een leuk artikel? Deel het op Facebook, LinkedIn of een ander social media kanaal!

Zelf reageren