Zoals al eerder vermeld: de eerste jaren moest ik me, als ik voorbeelden uit de kunstgeschiedenis wilde laten zien, me behelpen met platen uit boeken en kalenders. Vervolgens kwamen er op de KSE al heel snel twee uitstekende diaprojectoren in het leslokaal, maar een definitieve doorbraak was er toen we als sectie tekenen mochten beschikken over een kar met daarop een videorecorder (met het fameuze Video 2000 systeem van Philips) en een grote televisie er bovenop.

Bij Paul, een van de amanuensissen, kon je opgeven welke programma’s je opgenomen wilde hebben, en dan kwam het allemaal netjes voor elkaar.

Helemaal mooi werd het toen we midden negentiger jaren konden beschikken over een multimediacomputer met CD-romspeler. Om de computerbeelden voor de hele klas zichtbaar te maken op grote televisiemonitor hadden we een slim kastje van Trust aangeschaft waarmee je de computerbeelden kon converteren naar de grote beeldbuis op de videokar. Op de foto van de videokar  (‘in volle glorie’) hieronder zie je bovenop de tv de videoconferentiecamera, en op het bovenste schap de VHS videorecorder en het CDi apparaat, daaronder de Video 2000 recorder (werkt nog steeds!) en daar weer onder de episcoop (bijna antiek!) , waarmee je reproducties en ander plaatwerk  kon projecteren.

Trust kastje

Trust kastje

CDi speler

CDi speler

Videokar met technici Gertjan en Youri

Videokar met technici Gertjan en Youri

Ook een Philips CDi speler met de nodige schijfjes behoorde tot de apparatuur op de videokar, maar dat systeem stierf (net als uiteindelijk video 2000) een voortijdige dood. Met de komst van internet en daarna de beamers  (eerst nog één verrijdbaar exemplaar, gekoppeld aan een PC, later in elk van de vier kunstlokalen gecombineerd met smartboard) werd het allemaal nog aantrekkelijker om je lessen met filmpjes en plaatjes te illustreren en te ondersteunen.

In het SURFnet filmpje  uit 2004 hieronder wordt kort de geschiedenis beschreven van het gebruik van voor iedereen zichtbaar beeld in de klas: van toverlantaarn tot streaming video.  Het filmpje gaat daarna met name over het promoten van het nieuwste uit die tijd: streaming video, en dat afgezet tegen het  ‘ouderwetse’  gedoe met videobanden. Uw blogger mocht daarin een bescheiden rol spelen. Het is nogal een slap-stick-achtig geheel geworden, maar je ziet in het filmpje ook een shot van ons enorm grote videobestand wat we in de loop der jaren hadden opgebouwd. Dia’s en videobanden zijn inmiddels voor een deel  gedigitaliseerd en allemaal opgeruimd.  Alles gaat digitaal, en ook het SURFnet media archief   heeft alweer helaas zijn langste tijd gehad: vanaf 01/01/2013 is dat ook verleden tijd.  Ivo van SURFnet (die zo vriendelijk was mij bijgaand filmpje op te sturen) zou er voor zorgen dat ik de soaps en de videoconferenties doorgestuurd krijg zodat ik die voor de bezoekers van dit blog toegankelijk kan houden.

De link van het Surfnetvoorlichtingsfilmpje: http://bit.ly/SUFsnx of klik meteen op het scherm hier onder.

Reacties op “Gebruik van bewegende beelden in de lessen”

Er zijn nog geen reacties geplaatst op dit artikel.
Wil je zelf reageren? Dat kan onder “Zelf reageren”.

Deel dit artikel!

Vond je dit een leuk artikel? Deel het op Facebook, LinkedIn of een ander social media kanaal!

Zelf reageren