Dit is in de jaren negentig een populaire opdracht geweest om de tweede of derde klas mee af te sluiten: leerlingen kunnen er naar eigen inzicht hun verhaal in vertellen, ze hebben de jaren dat ze op de KSE tekenen gehad hebben het nodige geleerd op het gebied van beeldaspecten, materialen en technieken en kunnen in deze opdracht laten zien wat ze zoal geleerd hebben.
Het basisverhaal: maak schetsen van de voordeur thuis en de hele entourage er omheen: brievenbus, naam- en nummerbordje, stukje van de tuin, het stoepje vóór de deur, het tuinpad er naar toe, enz. Iemand heeft net aangebeld maar loopt vervolgens hard weg. Waarom? Verzin zèlf daar je verhaal maar bij.
In het werkstuk mag je gebruik maken van alle technieken die je in de loop van de tijd beoefend hebt, apart of in combinatie met elkaar: de zogenaamde gemengde technieken. Er moet in ieder geval kleur in het werkstuk gebruikt worden en de verschillende zaken in je tekening dienen qua textuur duidelijk herkenbaar te zijn. Leerlingen moeten dus experimenteren hoe en met welke materialen en technieken ze het beste de stenen van het huis, het hout van de deur en het glas van de ruiten kunnen realiseren.
Ook moet aandacht besteed worden aan de weglopende figuur. Natuurlijk is de houding waarin de wegloper afgebeeld wordt belangrijk, maar ook zijn plaats in de compositie. Laat je de hèle figuur zien of gebruik je afsnijding? Maak je de omtrekken van de figuur wat vager om de snelheid van weg lopen te suggereren?
Dan natuurlijk ook het beeldaspect ruimte: overlapping, afsnijding, lijnperspectief, voor groot, achter klein: het komt allemaal aan de orde. De leerling moet dus beeldend een heleboel problemen onderzoeken, er schetsen en experimenten voor maken, en beeldmateriaal opzoeken voordat hij aan zijn uiteindelijk werk kan beginnen.
Tijdens de instructie voor deze opdracht hoeft de docent zich natuurlijk niet onbetuigd te laten. Ik refereerde vaak aan allerlei soorten voordeuren: modern, klassiek, functioneel, kitsch, toonde voorbeelden uit stripverhalen hoe daarin snelheid werd gesuggereerd, liet voorbeelden uit werk van Muybridge en de futuristen zien en moedigde hen aan zelf ook bij hun beeldend onderzoek in de geschiedenis van de beeldende kunsten te rade te gaan.
Hieronder een aantal eindwerkstukken die ieder hun eigen verhaal vertellen. Al zijn de basiscompositie en de elementen uit de voorstelling bijna overal hetzelfde, ieder verhaal is anders!
Meer over Muybridge, zijn foto’s en animaties: http://www.muybridge.org/
Meer over Giacomo Balla en het Futurisme: http://bit.ly/Tfoqmp
Voorbeeld van een textuurstudie
voordeur 1
voordeur 2
voordeur 3
voordeur 4
voordeur 5
voordeur 6
voordeur 7
voordeur 8
voordeur 9
