Delfts Blauw, deel twee.

Ik begon het nieuwe jaar onlangs met een bericht over het Delfts Blauw project van mijn collega’s Ellis Learbuch en Richard Rokx en hun klassen en beloofde toen als de hele serie online zou staan hierop weer terug te komen. Nu is het dan zover.

Van Ellis kreeg ik onderstaand mailtje wat Richard en zij hadden toen uitgaan naar alle KSE-collega’s:

‘Ondanks dat we met zijn allen niet op reis kunnen is het tekenwerk van havo 5 en vwo 6 leerlingen wel de grens overgegaan. Vanaf nu zijn de werken van de opdracht Delfts Blauw te bewonderen op de website van Galerija Uciteljskog Fakulteta in Zagreb. De galerie die hoort bij de Universiteit voor Educatie in Zagreb.
Oorspronkelijk was het de bedoeling om met de leerlingen naar Zagreb te gaan om zelf de expositie in te richten, maar corona heeft roet in het eten gegooid. Desalniettemin heeft de galerie een digitale expositie ingericht op haar website.
Op de homepage staat onderaan het eerste werk. Als je hierop klikt komen al de werken in een slideshow voorbij. Rechtsboven in beeld kan er ook gekozen worden om de werken handmatig voorbij te laten komen en om in te zoomen.

Wij als tekendocenten zijn erg trots op het resultaat en hopen volgend jaar daadwerkelijk met onze leerlingen af te kunnen reizen naar Zagreb.’

Op de website staat voor de belangstellenden het volgende te lezen als toelichting, vertaald uit het Kroatisch:
‘Deze Delftsblauwe tentoonstelling presenteert de KSE- Scholengemeenschap uit Nederland, met werken van 5e en 6e klassers uitgevoerd in de klassen van Richard Rokx en Ellis Learbuch.
‘Het Delfts Blauw project’ is ontworpen als een schakel tussen traditie en moderniteit.
Delfts Blauw is een wereldberoemde keramiektechniek die al sinds de 17e eeuw in Delft wordt geproduceerd. Het bevat een verscheidenheid aan keramische items, zoals borden, vazen en andere decoratieve vormen en tegels. Tussen 1600 en 1800 was deze keramiek zeer populair bij rijke families in Europa. Hoewel Delftse pottenbakkers hun keramiek liever “porselein” noemden, was het gewoon een goedkopere versie van echt Chinees porselein. Delfts Blauw werd uitzonderlijk populair, vooral met zijn blauwe patronen op het witte veld. Op het hoogtepunt waren er 33 fabrieken in Delft. Van al deze fabrieken is de enige die vandaag nog over is Royal Delft.
Onder de begeleiding van hun docenten combineerden de leerlingen zowel traditionele decoratieve patronen als een zelfverzonnen voorstelling met het gekozen hoofdmotief (portretten, werken van dierlijke en plantaardige motieven, dieren en thema’s van sociale betrokkenheid). In de uitwerking gebruikten de studenten een rijk spectrum aan blauwe kleurtinten en een spel van blauwe lijnen en figuren op papierformaten van 50×50 cm tot 70×100 cm. Persoonlijkheid in de selectie van motieven en manier van schilderen komt voort uit het hoofdmotto van de KSE-school: Werk samen, waardeer elkaar en groei!’

Als je de werkstukken bekijkt op bovengenoemde website vind je daar ook de door de leerlingen in het Engels geschreven toelichtingen, waarin zij vertellen over hun drijfveren en hoe zij hun werkstuk (technisch) tot stand gebracht hebben.

Een eerste selectie (als ‘teaser‘) uit het online geëxposeerde werk vind je hieronder. Later volgt er meer!