In december vorig jaar (10-12-2019) heb ik t.g.v. de 100e verjaardag van mijn collega Jan van den Brink in de Nieuwe Nobelaer een presentatie mogen verzorgen over de jaren dat ik hem heb mogen kennen en meemaken als collega en goede vriend. Als vertegenwoordiger van de Zusters Franciscanessen was daarbij ook algemeen overste Zuster Ancilla Martens aanwezig.
Na afloop kwam zij toen naar mij toe met de vraag of ik dit verhaal een keertje zou willen houden voor haar medezusters omdat verschillende daarvan Jan en zijn vrouw Riet ook nog goed gekend hebben, hetzij als collega, dan wel als kunstenaar of vriend. Ondanks alle coronaperikelen is het er zondagmiddag 1 november jl. tòch van gekomen. Omdat op die middag van Allerheiligen de leden van het bestuur van de Congregatie gezamenlijk hun verjaardag vierden, mocht ik onder het genot van thee, koffie, iets lekkers erbij en een drankje mijn verhaal over Jan doen. Een en ander speelde zich af in de ruime aula van het klooster zodat iedereen veilig op anderhalve meter van elkaar zat.
Ik had de presentatie (de versie voor de zusters is hieronder te zien) enigszins aangepast door er wat foto’s aan toe te voegen van zusters waaraan ik de beste herinneringen bewaard heb, onder wie natuurlijk mijn lieve collega, dierbare vriendin èn (samen met Zuster Loyola, Tante Lollie voor de kinderen) zorgzame oppas voor onze kinderen, zuster Marie Virgo (voor de kinderen Tante Paula).
Toen ik in 1973 begon aan de KSE waren daar nog talrijke zusters werkzaam. Stuk voor stuk grossierden zij in allerlei akten en bevoegdheden en waren zo op veel plaatsen binnen de school inzetbaar. Zo gaf mijn collega Virgo behalve tekenen ook verkeersles en reed zuster Rainildis, al op gevorderde leeftijd, regelmatig in mijn eendje mee naar Den Bosch om daar nog cursussen te volgen voor een extra bevoegdheid.
Het was een warm weerzien met de zusters waarvan ik er enkele nog mee heb mogen maken als collega op de KSE of die ik kende uit de tijd dat ik, na haar pensioen, nog regelmatig bij Virgo in het klooster op visite kwam. Ook ontmoette ik die middag weer eens Kitty Hoevenberg-Aerts, die als Bestuursassistent sterk betrokken is bij de Zusters. Zij is een oud-leerling van mij en mijn vrouw en was eveneens enige tijd oppas voor ons kroost. Van haar zijn de foto’s van die middag afkomstig.
Ik kijk met warmte terug op deze middag. De ongeveer twintig zusters die er waren hebben indruk op mij gemaakt. Ondanks hun gevorderde leeftijd straalt de Congregatie met Zuster Ancilla aan het hoofd nog steeds levenslust en een warme betrokkenheid uit met allerlei belangrijke dingen die zich thans afspelen in de wereld en weten zij in gezamenlijkheid hun leven nog steeds zinvol inhoud te geven: al meer dan 200 jaar gebonden aan het klooster, maar vrij van hart en geest!
Het hartelijk applaus na afloop en de reacties achteraf waren hartverwarmend. Kitty mailde me bij de foto’s die ik van haar ontving het volgende:
We hebben genoten van jouw verhaal met beelden. Een schot in de roos🎯. Zo herkenbaar voor vele zusters.
1980 Zr. Marie Virgo als oppas met dochterlief
1981 Zr. Marie Virgo als oppas met dochterlief
1998 Tijdens mijn 25-jarig jubileum op de KSE met Zr.Marie Virgo
1998 Fraai gekalligrafeerde gelukwens van Zr. Marie Virgo
Dagorde van 1 november 2020
Met zuster Ancilla aan de koffie
De eerste dia van de presentatie….
….en de laatste
Napraten met de zusters
Napraten met de zusters
Bedankje namens de zusters (mèt kadobon)
Napraten met de zusters
