Bij het maken en ‘ontwerpen’ van een tekenopdracht ga je als tekendocent niet zomaar over een nacht ijs. Veel mensen dachten/denken dat je ’s morgens op de fiets naar school nog even verzon wat je de kinderen nu weer eens zou laten tekenen. Zo werkt het natuurlijk niet. (meer…)
Zo’n jaar geleden plaatste ik een blog n.a.v. de opdracht ‘Op een onbewoond eiland’. Deze opdracht was destijds jaren lang de eerste opdracht waarmee ik in de tweede klassen begon, omdat daarin bijna alle beeldaspecten die leerlingen in de brugklas geleerd hadden nog eens aan de orde kwamen.
Wat blijft het toch leuk als je zo maar weer ineens via Facebook, We transfer of anderszins een hele boel mooi tekenwerk van lang geleden, gemaakt tijdens mijn tekenlessen op de KSE, te zien krijgt. Zo mocht ik onlangs werkstukken ontvangen van mijn oud-leerling Brigitte ‘Brik’ Buiteman.
Een goed lijkend portret tekenen is en blijft een hele opgave. Naast de nodige uitleg over de anatomie van het gezicht, licht en schaduw en de plastische consequenties van dat alles, moet je natuurlijk ook proberen een invalshoek te vinden die voor de leerlingen zo’n opdracht aantrekkelijk maakt.