Een goed lijkend portret tekenen is en blijft een hele opgave. Naast de nodige uitleg over de anatomie van het gezicht, licht en schaduw en de plastische consequenties van dat alles, moet je natuurlijk ook proberen een invalshoek te vinden die voor de leerlingen zo’n opdracht aantrekkelijk maakt.
Het begint haast een familie-saga te worden hier! N.a.v. mijn vorig berichtje waarin ik schreef over pa Lode, ma Ingrid, zoon Luc Gommers en hun artistieke prestaties uit verleden en heden, kreeg ik veel reacties waaronder dit bericht van Ingrid:
Van tijd tot tijd krijg ik een telefoontje of mailtje van oud-collega’s Michiel of Richard met de vraag of ik zin heb om aanwezig te zijn bij een projectmatige artistieke activiteit die zij met hun leerlingen ontplooien in de beste traditie van de KSE zoals we dit jaar gezien hebben bij het maken van de staatsieportretten. Natuurlijk ben ik er altijd graag bij, ook al om er hier in mijn blog melding van te kunnen maken.
