Gedurende de eerste jaren van het nieuwe millennium ging de KSE zich steeds meer profileren op nieuwe media. In mijn blogberichten is daar al vaak over geschreven. Wil een dergelijk initiatief succesvol zijn, dan zul je behalve een enthousiast team met collega’s die de kar willen trekken, ook je leerlingen mee moeten krijgen. In die jaren hebben we op de KSE het geluk gehad diverse lichtingen leerlingen voor ons neus gekregen te hebben die zeer breed op dit terrein getalenteerd waren.
Laat je leerlingen een (zelf)portret tekenen of schilderen, dan gaat het bijna altijd natuurlijk over de verhoudingen en anatomie van het gezicht, plasticiteit en licht en schaduw, en natuurlijk op de allereerste plaats: verrekte goed kijken in de spiegel of naar een voorbeeld (model of foto). In onderstaande aflevering van mijn blog wordt een zelfportret-opdracht eens op een andere wijze aangekaart.
We gaan steeds verder terug in de tijd! Via de gekste berichtjes op Facebook kom je zomaar ineens weer aan een fraaie collectie oud KSE-werk, ditmaal van oud-leerling Jacob Leloux. Jacob zat tussen 1978 en 1984 op de KSE en kreeg in die jaren les van mijn goede collega Pieter de Jong en ondergetekende.
N.a.v. de eerste aflevering van ‘ De wereld van Romy Gommers’ had ik een discussie met mijn zoon. ‘Hoe kom je erbij in je artikel te zeggen dat ze nog moet rijpen!’ was zijn vraag en punt van kritiek. ‘Die meid doet haar ding en daar is ze hartstikke goed in’ .
