Het zijn bizarre tijden en we weten nog niet waar, wanneer en hoe het eindigt. Onzekerheid, angst (wij allemaal eigenlijk wel), domheid, onverschilligheid (de recreanten die afgelopen weekend bos en strand letterlijk onveilig maakten), maar ook grote moed, vindingrijkheid en inzet (de medici, de verpleegkundigen, de politie, de supermarktwerkers en natuurlijk de docenten), je ziet het op het ogenblik elke dag in je omgeving en in de media. Dit is iets wat iedereen zich zijn leven lang zal blijven herinneren…
Als docent ben je samen met je leerlingen trots op het werk dat gemaakt is door hen. Op scholen kun je dan het werk in de gangen laten zien: op de KSE hadden en hebben we daar volop gelegenheid toe. Maar wat is leuker om je (examen)werk te laten zien in een èchte galerie, compleet met affiches, uitnodigingen, een echte opening met een bekend kunstenaar als inleider, muzikaal opgeluisterd door een saxofoonensemble, en daar met gepaste trots je ouders, broers,zusjes en vriendjes te laten zien wat er allemaal gemaakt is door jou en je klasgenoten?
