Dit is één van de allereerste opdrachten geweest die ik op mijn leerlingen van het Stedelijk Gymnasium in Den Bosch en van de KSE in Etten-Leur heb los gelaten. Het betreft de brugklasopdracht ‘Vissen in het aquarium’ . Twee jaar geleden heb ik deze opdracht na al die jaren nog een keertje gegeven aan het leuke brugklasje wat ik toen had en waarmee ik o.a. ook het Van Gogh-vliegproject gedraaid heb. De huidige generatie ging er nog net zo fanatiek en enthousiast mee aan de gang als hun papa’s en mama’s meer dan dertig jaar eerder.
Naar aanleiding van de plaatsing op mijn blog van de selectie van het werk dat ik op de academie gemaakt heb kreeg ik veel leuke reacties via mail en Facebook. Omdat het onderwijs wat ik op de academie genoten heb toch van ander kaliber was dan de vorming die een kunststudent vandaag aan de dag mag ondergaan op de diverse hogescholen, hierbij enige sfeerbeelden en verhalen uit ‘den ouden doosch’, zoals collega Michiel opmerkte.
Vandaag weer eens aandacht voor één oud-leerling: Boris Walet. Hij was van de ‘klas van 1995’ en behaalde dat jaar zijn vwo-diploma met tekenen in zijn pakket. Een van de redenen dat Boris hier in de picture staat: zijn totaal eigen wijze van werken, een tekenstijl die zeer herkenbaar is, een grote mate van weten wat hij wil/eigenwijzigheid, en het vermogen een opdracht ‘naar zich te te trekken’, d.w.z. ècht zìjn interpretatie er aan geven.
Tijdens het schilderen van de mega-billboards werd er ook gelegenheid gegeven aan de sponsors om eens de stand van zaken in ogenschouw te komen nemen. Slechts enkele van die sponsors en het bestuur van de Van Gogh herdenking waren aanwezig op dit kijkje voor genodigden. Op de open dag die we vlak vóór de borden geplaatst werden organiseerden voor de ouders van de deelnemende leerlingen en andere belangstellenden liep het echter storm.
