Debbie Schoone, van KSE-er tot ‘onderzoekend beeldmaker’ en fotograaf

Toen de KSE cultuurprofielschool was in de eerste jaren van het nieuwe millennium, waren we met de sectie tekenen regelmatig betrokken bij allerlei projecten. Natuurlijk is het dan fantastisch als  zo’n activiteit gevolgd wordt van binnenuit door een betrouwbare en goede fotograaf die alles van begin tot einde fotografeert.

Op de KSE mochten we ons dan ook gelukkig prijzen met een leerling als Debbie Schoone binnen onze gelederen. Als jonge meid was zij al vroeg onafscheidelijk met haar camera en heeft zij menig schoolproject van begin tot eind voor het nageslacht op de gevoelige plaat vastgelegd zoals bijvoorbeeld hier en hier te zien is. Dat zij na de KSE  aan de  Willem de Kooning Academie Rotterdam (2012-2015) en in Breda (2015-2018) aan Academie St. Joost zich verder bekwaamde in de fotografie is dan ook volkomen logisch.

Thans is Debbie werkzaam als ‘onderzoekend beeldmaker’ en fotograaf en beweegt zich op een zeer breed terrein, rakend aan technologie, milieu, voedsel en duurzaamheid. Zij heeft daarmee al op veel fronten aandacht getrokken en exposeerde o.a. al in Belgrado en Parijs.  Onlangs (begin mei 2021) bezocht Omroep Tilburg Debbies studio en interviewde haar voor hun programma ‘CulTuur‘ over haar fascinatie voor natuur en techniek en haar werkproces. Debbies ervaringen tijdens Talenthub Inversie kwamen eveneens aan de orde. Deze organisatie begeleidt jonge beeldend kunstenaars naar een zelfstandige beroepspraktijk. Inversie betekent: omkering van de gewone orde. Niet iedere praktijk verloopt volgens dezelfde richtlijnen en niet elke kunstvorm is verkoopbaar. Talenthub Inversie  is er dan ook voor kunstenaars die niet binnen de reguliere kaders passen. Performance art, maatschappelijk geëngageerd werk of installatiekunst: het zijn daarvan slechts een aantal voorbeelden.  Debbie  onderzoekt de invloed van de mens op het milieu en onze leefomgeving. Als onderzoekend beeldmaker gebruikt zij voornamelijk het medium fotografie en focust ze zich op aspecten binnen grote maatschappelijke thema’s. Haar fascinatie voor innovatie brengt Debbie op plekken waar men normaliter geen toegang toe krijgt.

Je kunt hieronder het volledige interview bekijken!‎

Ik heb destijds (in 2010) Debbie  les gegeven in Vwo 4 (zij koos destijds tekenen in haar examenpakket) en in Vwo6 heb ik haar mogen begeleiden bij haar PWS (profielwerkstuk).  Mijn onvergetelijke collega Michiel Eikenaar heeft Debbie en haar klasgenoten voor tekenen verder begeleid naar het einddiploma Vwo. Bij de tekenopdrachten van Michiel speelde bij Debbie de camera soms ook een belangrijke rol, zoals bij de opdracht ‘Lichaamsversiering‘.

Al tijdens de eerste jaren van Debbies vervolgopleiding ging het snel met haar carrière: in 2013 exposeerde zij nota bene in het Rijksmuseum in Amsterdam met foto’s die zij gemaakt heeft tijdens workshops van meesterfotograaf Henk Wildschut!  Ik denk dat tijdens die masterclass haar belangstelling gewekt werd voor fotografisch onderzoek naar ons voedsel en hoe dat links- of rechtsom geproduceerd wordt. Tevens won zij in 2013 de Jeugdcultuurprijs van de Gemeente Halderberge. Meer werk van haar was in november dat jaar te zien in Galerie op 11 in Zundert tijdens de ‘studentenmaand’.

Debbie was ook actief als fotograaf voor de website 3 voor 12 van de VPRO en fotografeerde regelmatig in de Mezz in Breda daar optredende groepen.

Met haar afstudeerproject in 2018 bij St.Joost, de installatie ‘How to Farm a Fish‘, gaf Debbie een duidelijk visitekaartje af.

‘Op dit moment leven we met zeven miljard mensen op deze planeet. Dit aantal blijft groeien en dat geldt ook voor onze vraag naar voedsel. De huidige landbouw kan hier niet aan voldoen. Vandaar dat ik me afvraag of er een andere manier is om de wereld van voedsel te voorzien. Er moeten oplossingen komen om onze voedselproductie los te koppelen van de natuur. ‘How to Farm a Fish’ moet meer nuance creëren over deze nieuwe ontwikkelingen en de impact daarvan op de wereld, zodat de aarde en haar natuur niet nog meer hoeft te doorstaan.’

Dit beeldend onderzoek naar alternatieve voedselproductie bezorgde haar, behalve een nominatie voor de Sint Joostpenning, uitnodigingen  voor exposities ( o.a. in Den Bosch, Breda, Eindhoven, Amsterdam en Parijs en deelname aan festivals (BGD Fotomonth Belgrado) en veel belangstelling van diverse media (in NRC In Beeld was er uitgebreide aandacht aan ‘How to Farm a Fish‘). Bovendien werd er ook een boek uitgebracht met de foto’s van de installatie met tekst van  Joost van Kasteren.  Het boekdesign is van Carel Fransen.
Als je op Debbies website ziet wat een belangstelling haar werk genereert mag je ècht wel van een bliksemstart spreken. Hieronder een aantal aanzichten van Debbies installatie (’trekt toch meer aandacht dan alleen maar een boek‘), gefotografeerd tijdens exposities in binnen-en buitenland.

Natuurlijk heeft Debbie nog veel meer mooi en belangrijk werk gemaakt. Daar vind je hier, op haar website, het nodige van.
We gaan nog veel van Debbie horen en vooral zien, daar ben ik van overtuigd. Ik blijf haar graag volgen en daar zal je ongetwijfeld via dit blog van op de hoogte gehouden worden!